"Are you NETTEL?" przeczytałam niedawno na pewnej stronie. NETTEL to określenie osoby która ma "not enough Time to Enjoy Life" czyli za mało czasu, żeby cieszyć się życiem. Termin ten wymyślili niedawno socjolodzy, żeby opisać ludzi, którzy nie potrafią dostrzegać przyjemności w prostym rzeczach, bo są zbyt zajęci innymi sprawami. Ja taka nie jestem, pomyślałam od razu. Umiem cieszyć się chwilą, na przykład poranną kawą. Mam czas na spotkania z przyjaciółmi, a w telefonie ponad 1000 zdjęć fajnych momentów, które chcę zapamiętać: zachodów słońca, dobrego jedzenia, podwójnej tęczy nad moim domem, uśmiechniętych dzieci z mojej rodziny, ale kiedy zaczęłam się zastanawiać, doszłam do wniosku, że umawiam się z kimś to najszybciej za dwa tygodnie, bo wcześniej żadne z nas nie ma wolnego. Kawa czy herbata, rzeczywiście należy do małych przyjemności, ale prawda jest taka, że zamiast spokojnie się nią delektować wypijam ją w pośpiechu, kupuję na wynos i przy okazji załatwiam milion spraw przy telefonie. Po drodze mijam ludzi siedzących w kawiarniach i zastanawiam się, skąd oni mają na to czas. Nie pamiętam kiedy zdarzyło mi się usiąść rano w spokoju pijąc herbatę, tak jak to mają w zwyczaju na przykład mieszkańcy Paryża. Kiedy widzę na niebie tęczę, od razu chwytam za telefon, żeby zrobić zdjęcia, szybko przerabiam na Instagramie i wrzucam po kolei na mój prywatny instagram i ten blogowy, a gdy już mam wreszcie chwilę, żeby popatrzeć na tęczę, jej już zazwyczaj na niebie nie ma.
Koleżanka powiedziała mi niedawno, że nie potrafi delektować się jedzeniem, że jest jej obojętne co ma na talerzu i w czym towarzystwie. Bo i tak myśli w tym samym czasie o rzeczach, które ma do zrobienia w ciągu dnia. Inna opowiedziała mi kiedyś o swoich wakacjach na Wyspach Kanaryjskich. Od razu powiedziałam jej, ze również chętnie poleżalabym sobie na plaży patrząc na fale. Ona spojrzała się wtedy na mnie dziwnie. Mój tydzień nad morzem zaplanowany był co kwadrans. To rano biegałam wzdłuż plaży, żeby nie wyjść z formy, szybki prysznic, śniadanie i kursy windsurfingu. Po kursie obiad, a potem zwiedzanie okolicy, zabytków, wodnych miasteczek, parku z papugami, innych atrakcji. Z tamtąd szybko do hotelu, żeby zdążyć wziąć prysznic przed kolacją. Wieczorem kurs Flamenco dla turystów. Na koniec dnia padałam ze zmęczenia, ale byłam zadowolona, że tyle udało mi się zrobić w ciągu jednego dnia. Patrzeć na fale ani razu. Nie zdarzyło mi się też posiedzieć na plaży i bezczynnie się patrzeć, po prostu nie miałam na to czasu.
W 2007 roku w Waszyngtonie przeprowadzono socjologiczne eksperyment. O poranku, na stacji metra pewien mężczyzna przez 45 minut, grał na skrzypcach część utworów Bacha. Przez ten czas, przez stację przewinęło się około dwóch tysięcy ludzi, tylko sześć osób przystanęło na chwilę, aby posłuchać muzyki. Większość nie zwróciła na to uwagi. Nikt nie poznał, że osoba która gra, to Joshua Bell jeden z najwybitniejszych muzyków na świecie, który potrafi zagrać najtrudniejsze kompozycje w historii muzyki. Dwa dni później, miał koncert w Bostonie. Bilety po kilkaset dolarów, sprzedano w ciągu kilku dni. To doświadczenie na stacji metra, zostalo zorganizowane w ramach społecznego eksperymentu, który miał pokazać na co ludzie reagują. Czy we współczesnej przestrzeni albo w przypadkowej porze umieją dostrzec piękno, czy pędząc na przykład do pracy zatrzymują się choć na chwilę, żeby je podziwiać i czy potrafią zauważysz coś wyjątkowego w nietypowym miejscu? Naukowcy wyjaśnili, że ten eksperyment pozwolił im sformułować pytanie "jeśli nie masz chwili, żeby się zatrzymać i posłuchać jednego z najlepszych skrzypaków świata, grającego jeden z najpiękniejszych utworów, jakie kiedykolwiek skomponowano, to jak wiele innych pięknych chwil przegapisz w życiu?"
Prawda numer 1- Moja znajoma też jest zajęta
Gdy zapytamy swoich znajomych, czy mają kilka godzin wolnego, żeby pogadać razem, posłuchać muzyki albo poczytać książkę, większość odpowiedziałoby "nie dzisiaj jestem strasznie zajęta. Ostatnio mam tyle spraw na głowie, że kompletnie nie mam na nic czasu może w przyszłym tygodniu" Czy jesteś zbyt zajęta żeby cieszyć się życiem, jak to sprawdzić? To proste, wystarczy, zadać sobie pytanie "czy powiedziałbyś o sobie, że jesteś zajęta osobą?" Jestem pewna, że odpowiedź na to pytanie brzmi tak, a znalezienie jej zajęło Ci, nie więcej niż kilka sekund. Dlaczego? Bo tak odpowiadają niemal wszyscy. Większość z nas jest wychowana w przekonaniu, że musimy ciężko pracować i uczyć się 8 godzin. Mieć bezpieczeństwo finansowe, idealne oceny i gonić za marzeniami, ale gdzie jest meta tego wszystkiego? Gdy jesteśmy zbyt zajęci, przestajemy znajdować czas na przyjemności. Dotyczy to wszystkich, nawet sławnych i bogatych, którzy mają sztab asystentów do pomocy i tyle pieniędzy, że nie muszą pracować. Przykłady: Taylor Swift była zbyt zajęta, żeby pojawić się na 21 urodziny przyjaciółki, Seleny Gomez. Leonardo DiCaprio nie znalazł kiedyś czasu, żeby przyjść na rozdanie Oscarów. Emma Watson jeszcze do niedawna mówiła w wywiadach, że nie chodzi na randki, bo nie ma tyle wolnego, żeby siedzieć z kimś przez 3 godziny, na romantycznej kolacji i patrzeć w oczy.
Moim zdaniem istnieje konkretny powód, dla którego, po prostu lubimy być zajęci. W naszej kulturze przyjęło się bowiem, że bardzo zajęte osoby, to ważne osoby, a ważne osoby są zawsze zajęte. Uważamy, że zajete osoby są trudno dostępne, ponieważ iż czas jest niezwykle cenny, a czas zajęty osobie jest cenny, ponieważ ona sama jest cena. Cenny i ważny, chcę być prawie każdy, gdy tymczasem prawda jest taka, że dla dobra każdego z nas, każdy ma tyle samo godzin. Jednym słowem, wszyscy jesteśmy zapracowani i wszyscy mamy dużo na głowie, wiele z nas przez bycie zajętym ucieka. Ucieczki od samej siebie, od rzeczywistości albo od konieczności przewartościowania swojego życia. Jeśli czujesz że przemyka ci ono między palcami, albo mija coś ważnego, należy uznać to za sygnał ostrzegawczy. Najważniejsze, żebyśmy mieli świadomość, że lista spraw do załatwienia nigdy się nie skończy. Jak wyprowadzisz psa, nastawisz pranie, zrobisz pracę domową i odpiszesz na zaległe wiadomości, będziesz musiała np. pozmywać naczynia . Zawsze będziesz mieć coś ważnego do zrobienia. Problem braku czasu nie polega na tym, że zrobimy duże rzeczy, ale na tym że zbyt rzadko robimy rzeczy ,na które naprawdę mamy ochotę. Nasza rada: zmienić priorytety. Daj sobie przyzwolenie by robić to co chcesz, przed tym co musisz. Odkurzanie mieszkania które zaplanowałaś już 3 dni temu, zaczeka jeszcze trzy godziny, aż wrócisz z przyjaciółmi z kina, nie będziesz mniej atrakcyjna dla znajomych, jeśli podczas rodzinnego obiadu porozmawiasz z kimś bliskim, zamiast przerabiać na Instagramie zdjęcia pierogów, które zrobiła twoja mama. Nic się nie stanie jeśli zamiast robić zdjęcia na koncercie będziesz słuchać muzyki lub jeśli nie odwiedzisz wszystkich muzeów w Paryżu. Za to położysz się przez pół dnia, na trawie pod wieżą Eiffla patrząc w niebo. Świat nie zawali się, jeśli wieczorem poczytasz książkę, zamiast siedzieć przed komputerem i nadrabiać zaległości w szkole. Bycie mniej zajęta nie polega na tym, że masz siedzieć i nic nie robić. Chodzi o to żebyś potrafiła wykorzystać czas który masz, dokładnie tak jak chcesz, a konkretnie żebyś jak to określają psycholodzy, zwiększyła liczbę rzeczy, które chcesz robić, to co sprawia ci przyjemność, ponieważ wszystkie dotychczasowe badania naukowe wykazują że robienie tego co lubimy, tego co sprawia nam przyjemność, jest najprostszą metodą by osiągnąć szczęście, a przecież to o to wszystkim chodzi.
Sky
